Ik heb zelf een angststoornis gekregen na de bevalling van mijn 2de dochter Mila. Ik wist niet wat me overkwam. Eenmaal thuis aangekomen durfde ik niet alleen te zijn en had de hele dag het gevoel dat ik flauw viel. Ik was letterlijk aan het overleven voor mijn gevoel. Ik kon niet slapen en ik kreeg geen hap door mijn keel. Ik ging aan de slaap en kalmeringstabletten omdat ik moest. Ik kon me toch niet zo voelen als ik met twee kindjes thuis zat.
Ik dacht dat ik gek werd door de angst voor de angst!
Ik snapte er helemaal niks van. Ik had toch alles? Ik hoor toch gelukkig te zijn? Waarom heb ik dit? Waarom kan ik niet genieten? En daar begon de lange zoektocht. Het zoeken naar waarom ik had wat ik had. Ik wilde er vooral heel snel vanaf! Ik voelde me elke dag schuldig omdat ik niet kon geven wat ik wilde. Dat maakte me onzeker en boos. Vooral op mezelf omdat ik toch gezond was. Ik liep helemaal vast in mijn hoofd en voelde dat ik echt op zoek moest gaan hoe ik hier vanaf kwam. Ik ben begonnen bij psychologen maar dat heeft me niet gebracht wat ik zocht. En toen kwam ik bij mindfulness/ meditatie uit. Daar begon mijn bewustwording waarom ik me voelde zoals ik me voelde. Ik begon het langzaam te snappen.
Gelukkig kwam er meer helderheid!
De bevalling was een trigger die de emmer deed overlopen. Ik heb mezelf altijd weggecijferd en was onbewust nooit echt gelukkig met mezelf. Ik was een pleaser. Ik was altijd diegene die grappen maakte om maar niet te laten zien wat ik echt voelde en hoe onzeker ik was. Want zolang ik die muur opzette dan kon niks me raken. Dat ging natuurlijk automatisch en was een overlevingspatroon maar uiteindelijk kostte dat me wel heel veel energie doordat ik continu mezelf niet was. Ik ging elke keer onbewust over mijn eigen grenzen heen. En dat is het korte verhaal😉 Maar dat heeft er onder andere toe geleid dat mijn emmer overliep.
Vanaf het moment dat ik ging zien en me dus echt bewust werd van het feit dat ik mezelf eigenlijk helemaal niet kende, dat ik mezelf onbewust belemmerde met negatieve overtuigingen(leugens), dat ik niet van mezelf hield en dat ik nooit echt mezelf durfde te zijn, wist ik dat het anders moest.
Ik oefen nog steeds dagelijks. Ik wil mijn bewustzijn steeds ruimer maken omdat ik zoveel mogelijk controle wil hebben over wat ik denk, voel en doe. Omdat ik nu weet dat ik daar zelf invloed op heb.
En wat ik dus bij mezelf zag, zie ik nu ook bij de mensen om me heen. We vertellen onszelf allemaal verhalen die niet waar zijn, we hebben een verkeerd zelfbeeld, we weten niet hoe we kunnen ontspannen, we hebben geen idee hoe we ons brein in ons voordeel kunnen laten werken en we denken onbewust meer negatief dan positief.
Nu ik dit allemaal weet, zie en voel kan ik niet anders dan hier verandering in willen brengen. Ik gun jou de kennis die ik in de afgelopen 11 jaar heb gekregen. Zodat jij ook precies weet hoe je kunt ontspannen, hoe je rust creëert in je hoofd en hoe je meer van kunt leren houden.
Meer zelfkennis en bewustwording is echt de sleutel tot verandering.
1) Dankbaarheid werkt. Schrijf iedere avond 3 dingen op waar je dankbaar voor bent en merk het verschil.
2) Stop met praten en leer om te ontspannen
3) Inspirerende boeken lezen en jezelf persoonlijk ontwikkelen zorgt ervoor dat je elke dag positief blijft groeien. Groeien staat gelijk aan geluk.
4) Van delen word je gelukkig. Zorg goed voor jezelf, dan kun je meer delen.
5) Verander je adem, verander je overtuigingen en je zult zien dat je hele leven veranderd.
Hoe kan ik je op dit moment zo goed mogelijk helpen?